Hier woonden wij in Puttershoek12 jaar                                                                                   kanonnen als versiering op ons                                                             De voortuin met spuitende dolfijn                                                                                                                                

                                         

DdJ.

Vaderdag.


Straks is het dan Vaderdag,
een dag door de moeders ons geschonken.
Want na vele jaren Moederdag,
wordt er nu ook op een Vaderdag beklonken.

De schijnwerpers waren eerst alleen op de moeders gericht
zij werden verblijd met bloemen en een gedicht.
Die poster van weleer,
komt in mijn herinnering weer.

Een manneke met een bos bloemen fel van kleur
versierde elke bloemenwinkeldeur,
maar toen men ging genieten van een betere welvaart,
werd ook voor pa een Vaderdag aangekaart.

Voelde toen ma zich schuldig;
of werd de middenstand toen ongeduldig?
De herinnering daar aan,
is mij in die jaren toch ontgaan.

Maar het is mij nu om het even,
want Moederdag is het eigenlijk het hele jaar.
Steeds staat zij voor een ieder klaar,
zodat wij saam gelukkig leven.

Maar dat aan een Vaderdag
ook aandacht wordt gegeven,
is dat als men ma gedenken mag,
ook pa het dan wel mag beleven.

DdJ. 

Ik kan de slaap niet vatten ik lig mij zelf maar af te matten. Zo vergaat het mij haast elke nacht terwijl ik op inspiratie wacht. Komt dat niet voor `t ochtendgloren, nu dan begin ik weer gewoon van voren. De dagen rijgen zich aan èèn doch inspiratie krijg ik geen. Ik zit dan maar te zitten en vergeet om te gaan pitten. Vaak gebeurt het dan overdag, dat ik in slaap val wanneer het niet mag. Ja het dichtersleven valt niet mee. Heeft iemand soms een goed idee? De zon en de maan heb ik reeds bedicht; geven mij nu geen inspiratie maar wel licht.   Ook de bloemen heb ik reeds bezongen en de golven in poëzie bedwongen en ook de dieren in de natuur, bedichtte ik vol vuur.   Waar over kan ik nu noch dichten, wat kan ik nu nog op rijm belichten? Het is intussen alweer nacht, terwijl ik nog steeds op inspiratie wacht.   Ik laat het dichten voor wat het is, want geen gedicht van mij; is geen gemis. Ik neem een kloek besluit en ga naar bed en zet m`n pc-tje uit. DdJ.      Vertwijfeling   Vertwijfeld staar ik in het rond; waar zijn dan toch die zinnen, die ik anders zo gemakkelijk vond zij schieten mij nu niet te binnen. `k Zit maar wat te staren, om ergens in het niets de contouren van een gedicht te ontwaren, maar nergens zie ik iets. Ik ben vanavond helemaal leeg er was geen regel waar ik vat op kreeg, wat moet ik nu beginnen om de eerste regel te verzinnen. Als die mij te binnen schiet; vanuit de leegte in mijn hoofd. Al is het dan geen levenslied; ik breng dan toch iets, zo als beloofd. Want voor wij allen slapen gaan, mag ik de welterusten groet niet overslaan. Slaap zacht mijn schrijversvrienden en dinnen opdat ge uitgerust de nieuwe dag weer kunt beginnen. DdJ.      Inspiratiebron   Ja ...... wat is mijn inspiratiebron als ik dat expliciet zeggen kon; dan lag daar impliciet in opgesloten, dat ik behoorde tot de echte groten.   Heel vaak is het de natuur die mij er toe zal drijven, haar kleurrijk te beschrijven. Want die bewonder ik elk uur.     Zo ook de vogels in de lucht volg ik poëtisch op hun vlucht          maar ook de maan, de sterren en de zon,    fungeren vaak als inspiratiebron.     Maar ook een mooie vrouw  kan mij inspireren haar dichterlijk te profileren als ik haar aanschouw.                        Verder vind ik poëtische adoratie in al wat leeft, doch bovenal is het de zee die mij inspiratie geeft die zal mij altijd blijven fascineren en mij tot dichten inspireren. DdJ.  Mijn beste gedicht, is nog niet ontsproten aan mijn brein hier op heeft u nog geen zicht daar de strofe er nog niet zijn. Mijn beste gedicht, wil ik mij uiten dan sla ik steeds dicht maar het zit in mijn hoofd `t komt zoals ik u heb belooft. Mijn beste gedicht, het komt al in `t zicht ik moet het alleen nog schrijven maar `t zijn nu mijn vingers die verstijven. Mijn beste gedicht, moet er één zijn met gewicht waarin ik al mijn gevoelens leg en met weinig woorden heel veel zeg.  Mijn beste gedicht, is aan de mensheid gericht maar het gedicht wat ik nog moet schrijven dat, zal altijd wel mijn beste gedichtje blijven. DdJ.