mailtokoppelingen.
Onze achtertuin met tuinhuisje en
verdere versiering
Vanaf boven gezien.
Ook de schutting was rijkelijk versiert. Daar hadden onze buren
geen moeite mee.
Klik hier voor
de gedichtensite van Raira
Een pantoffelheld
Is een held op sokken
verlekkerd zich op vrouwen rokken.
Hij raakt er niet op uitgekeken,
maar durft de draagster niet aan te spreken.
Hij heeft overal de mond van vol
maar ziet niets in een heldenrol.
en komt het er echt op aan
dan zie je hem als eerste gaan
Hij heeft altijd het grootste woord
weet steeds beter hoe `t hoort,
maar nooit zal hij ergens echt voor knokken.
Hij is gewoon een held op sokken
DdJ.
Mijn plekje thuis
Ja, waar ben ik al niet geweest;
maar welk plekje hier op aarde,
ik als dierbaarste
in mijn herinneringen bewaarde
dat staat mij steeds weer voor de geest?
Proeven mocht ik de vrijheid van de woeste baren
welke ik jaren heb bevaren.
Vele havens heb ik aangedaan
en draag daar de herinnering van mee,
toch vallen die in het niet, wanneer ik die verliet.
Mijn jeugdig thuis was geen succes
als kind voelde ik mij daar niet thuis
op m`n dertiende heb ik
huis en haard verlaten
op zee kreeg ik een harde les
Ik was in Frankrijk, Duitsland,
Noorwegen en Polen
`k heb door Londen lopen dolen
maar er was geen enkel land
waar ik mijn hart aan heb verpand.
En nog bezoek ik vele landen
zo op mijn oude dag.
Ik reis van hot naar her;
steeds keer ik op mijn schreden terug
al ben ik nog zo ver.
Maar de plaats die mij het meeste bind
waar ik het toch het fijnste vind
is thuis bij vrouw en kind
dus zeg zo ten lang lest
Oost West, thuis voel ik mij `t best.
DdJ
De nieuwe president
Een nieuwe president is opgestaan
hij is met `t leed op aarde zeer begaan
hebzucht wordt alom gevierd
alleen in tel is wie bankiert.
Met lede ogen ziet hij aan
hoe hebzucht en haat steeds samen gaan
en lijd tot wederzijds geweld
om het aardse slijk:.....Het geld.
Worden oorlogen uitgevochten
het maakt mensen tot gedrochten
elke vorm van liefde is maar schijn
terwijl zij Gods evenbeeld zouden moeten zijn.
Hij riep zijn regering bij elkaar
mensen maakt nu toch eens een goed gebaar,
het gebaar van één dag Valentijn
dat is niet genoeg; dat is te klein.
Maak van `t jaar twee duizend zestien
`t jaar van liefde en plezier zodat je menselijkheid kan zien.
Smoor elk brandje nog zo klein
en roep het uit tot `t jaar van Valentijn.
Want na een jaar zonder hebzucht en geweld
een jaar waarin alleen de liefde telt
keert niemand op zijn schreden terug.
Dit Valentijn's jaar kan dan dienen als een brug.
DdJ.
Tussen de takken zie ik de maan,
hij kijkt mij heel doordringend aan.
Het is net of hij iets zeggen wil
en ik luister, ik ben stil.
Hoor ik hem daar fluisteren;
`k span mij in om te luisteren,
maar ik kan hem niet verstaan
`k leg m`n oor te luister aan de maan.
Ik probeer mij in te leven
wat voor boodschap hij wil geven.
Hij staat daar vol verlicht
met zijn sprekende gezicht.
De wolken zijn opzij gegaan
voor die boodschap van de maan,
maar wat hij mij ook zeggen wil
`k versta hem niet al ben ik stil.
Maar de maan weet van geen wijken
hij blijft steeds maar naar me kijken.
Ik voel mij in zijn maneschijn;
zo hulpeloos en klein.
Maar als hij dan een boodschap heeft
voor al wat hier op aarde leeft,
dan is mijn grote wens
laat die er een zijn voor de mens.
Die boodschap van een schone maan
aan de mens op de vervuilde aarde,
daar kan alleen `t verwijt in staan;
dat wij de natuur niet spaarden.
Van boven kijkt hij op ons neer
elke aanslag doet hem zeer.
Met een blik van angst en vrezen
`t mensdom heeft hem geen dienst bewezen.
DdJ.
Het schijnsel van de maan.
Door de bomen schijnt de maan
ik zie hem door mijn venster staan
van grote hoogte schijnt hij op ons neer
als straatverlichting van de Heer.
Opdat wij in de nacht niet doelloos dwalen
maar Hem vinden door zijn stralen
want in de sterren staat beschreven
in Hem vind je het eeuwig leven.
Ja daarom schijnt hij op ons neer
als teken van de Heer,
dat mocht ge twijfelen aan zijn bestaan
volg dan het schijnsel van de maan.
DdJ.
Homo Proponit, sed Deus disponit
De mens wikt, God beschikt.
Met het vallen van de zondagavond
is daarmee de week weer rond.
Morgen dient zich weer een verse aan
bij opkomst van de zon en `t verbleken van de maan.
Weer een week van zeven dagen,
zo rijgt zich een jaar aan een.
wij hoeven nergens om te vragen,
Hij doet dat voor ons geheel alleen.
Alles heeft daar in zijn regelmaat,
met Zijn inbreng zijn wij allen steeds gebaat.
Laten wij ons daar niet in mengen,
het zal alleen onheil brengen.
iedere geboorte is even schoon
verstoor dit niet door menselijk gekloon,
of door enig gemanipuleer.
De natuur laat reeds zo'n grote veer
Accepteer de dingen zo als zij zijn
probeer niet te heersen over mijn en dijn.
Laat alles en een ieder in zijn waarde.
Pas dan wordt het echt mooi op deze aarde.
DdJ.
advertentie
REIS NAAR DE MAAN
Gezocht: Sportieve mensen
die zich iets bovenmenselijks wensen.
Wij bieden hen aan,
een reisje naar de maan
Wij bieden u de reis van uw leven,
waar aan u veel genoegen zult beleven.
Men kan dan vanaf de maan
de mens op aarde gadeslaan.
Wij bieden alleen een enkele reis,
want terug wil men voor geen enkele prijs.
Men is dan te blij en opgelucht,
dat men het aardse is ontvlucht.
men kan daar nog in vrede gaan,
verre van het aards bestaan.
Bouwen aan een nieuw leven,
waar in we een ieder het zijne geven
Zonder oorlog en geweld
en zonder zucht naar steeds meer geld.
Daar door is het leven er O zo fijn
want op de maan zullen geen rijken zijn.
advertentie
REIS NAAR MARS
Gezocht: Ondernemende mensen,
die eens een andere vakantiebestemming wensen.
In navolging van onze succesvolle reis naar de maan,
willen wij nu met u naar Mars toe gaan.
*
Ook willen wij eens een reis organiseren naar Jupiter,
maar vooralsnog is dit nu nog iets te ver.
Mars behoort nu tot de mogelijkheden
en het is er tot nu toe, nog altijd vrede.
*
Geen oorlog heeft daar ooit gewoed;
alleen dat al, doet ons mensen goed.
U vindt daar rust zonder katers
in één van zijn vele kraters.
*
U voelt zich daar bevrijd,
van alle aardse haat en nijd.
U ziet dan de aarde van verre;
flonkeren tussen wel duizend sterren.
*
U heeft dan geen weet,
van wat daar gebeurt.
Op Mars is nog geen leed,
daar wordt nog niet getreurd.
DdJ.
Als zon en maan
Zo als de zon en de maan
vaak te samen aan de hemel staan
en om de aarde weven
zo hoort ook de mens te leven.
Als zij soms van elkander gaan
dan is het maar voor even
zo moet het ook met ons vergaan
zoals het ons is ingegeven.
DdJ.
Terug naar boven
Deze pagina werd voor het laatst bijgewerkt
donderdag 10 - 11 -2017
