Klik hier voor pagina 16
NEXT

Teru naar de home pagina


Ontwaken
Bij 't wakker worden in deze bange tijd
met de slapen nog in je ogen
besluipt je een gevoel van onveiligheid
je voelt je zo bedrogen.
 
Want te leven met een angstgevoel
voor oorlog en geweld,
geeft de zinnen zo`n ander doel
je inspiratie raakt bekneld.
 
Je merkt om je heen,
 niets van het dreigende gebeuren,
maar het gevoel bekruipt je alleen
daar men steeds over een oorlog loopt te zeuren.
 
't Liefst doe je dan je ogen dicht voor de werkelijkheid
want slapend ben je van angst de bevrijd,
maar staat toch allen op en protesteer!!!
Alles is goed maar nooit een oorlog weer.
Dd J.

 


HOME

 

 

 

 

Telkens als ik mijn ogen sluit
 
zie ik jou voor mij staan
zo als jij bent gegaan,
Toen wij ons ter afscheid kusten
moet ik daar in berusten.
 
Mijn wereld stortte in
er kwam een eind aan ons begin
we kenden ons nog maar zo kort
en nu..... nu is mijn wereld ingestort.
 
Ik durf mijn ogen niet meer dicht te doen.
Ik voel nog steeds die laatste zoen.
Jouw armen om mij heen
en nu.... nu ben ik helemaal alleen.
 
Jij moest zo nodig gaan.
Het avontuur lokte jou aan.
Ik heb je gesmeekt en gebeden,
om niet in dienst te treden.
 
Ik heb je lange tijd gemist;
ondanks jouw mailtjes uit Afghanistan
nu ben je terug uit Uruzgan
maar nu.... nu  vallen mijn tranen.... op jouw kist

DdJ.

 

 

tussenvoegsel

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

tussenvoegsel

 

 

Geef eens ...

Geef toch eens het antwoord;
op de vraag
die ik jaren bij me draag,
maar niet over
mijn lippen krijg.
Ik worstel er mee en kom niet boven,
er gebeuren dingen om mij heen
die ik moet verwerken heel alleen.

De vragen die het hardst aan je geweten knagen,
die  zul je altijd bij je moeten dragen.
Want ook de jaren worden aangeduid 
met die vragen waarop de klok het hardste luid.
Het was toch niet de boodschap van de heer;

" Gaat heen en gaat te keer"

of

"Wat de toekomst dan ook brengen moge,
gij zult elkander niet gedogen." 


Daarom zoek niet langer naar het antwoord op de vraag,
want na elk antwoord op een vraag;
dient zich weer de volgende vraag.
Daarom, vragen dat staat vrij,
maar elk antwoord maakt niet blij.
Vraag maar vriend niet gewaagd is nooit gewonnen,
ik ben helaas niet helderziend
en heb ook niets gehoord uit and're bronnen.

DdJ.  

 

 

 

 

 

tussenvoegsel

 

 

 

Oorlog  

Een rivier van tranen in de woestijn.
Zandhopen roodgekleurd van `t bloed
Dat alles, door de mens zijn karabijn,
in een strijd om `s-anders goed.

Moeders verscheurd van verdriet.
een huilend kind dat zijn ouders nergens ziet.
Alles ziet zwart en bruin.
De wereld voor hun ogen ligt aan puin.

 Vertwijfeld hondengeblaf,
aan de rand van een massagraf.
Ziekenhuizen vol gewonden,
links en rechts overal gevonden.

Doelloos lopen daar de runderen;
terwijl de soldaten plunderen.
zij lopen zoekend rond,
zich toe-eigenend wat men vond.

 Dit zijn de wereldse tafrelen,
waar mensen luisteren naar bevelen.
Gegeven door een president,
maar wie is dan eigenlijk die vent?

 Wie geeft hem het recht te laten doden?
Wat is hij dan meer dan wij?
Staat hij dan boven alle goden?
Wie en wat maakt hij nu eigenlijk vrij?

Het zijn de valse strijdheren
Die op de doden teren.
Het is hun zucht naar macht;
waardoor de mens vruchteloos op vrede wacht.

 Zelfs de kerk moet er aan geloven,
zij geeft de zegen aan zwaard en lans.
Als kwamen de bevelen juist van boven
met een Goddelijke glans.

 Want strijdend in de naam van God;
vliegt men zelfs zijn naaste naar de strot.
Daarom wordt elke strijd onverdroten
met een Goddelijk sausje overgoten.

 Door het doden in Godsnaam,
Is men gezuiverd van elke blaam
Zelfs de president is dan een held
hij heeft zijn zin; de macht en `t geld. 

In de armste landen wonen nu de rijkste mensen,
alleen zijn dat er maar een paar.
Die hebben alles wat zij zich wensen;
terwijl er armoede heerst onder miljoenen mensen daar.

DdJ.

 

 
tussenvoegsel





Brief uit Uruzgan

Hallo lieve Marian
 
 
Heel even maak ik nu tijd
zodat ik mijn aandacht aan dit briefje wijd
want m`n live Marian
ik heb even een moment dat het kan.
 
Drie maanden verblijven wij nu in Afghanistan
we werden gedropt in Uruzgan
Het is niet leuk om hier te zijn
m`n slapie liep gisteren op een mijn.
 
Hij ligt nu in het hospitaal
je snapt wel dat ik nu vreselijk baal
 Ik heb nooit gelooft dat er een hel op aard bestond
maar hier in Uruzgan was het dat ik die vond.
 
Onze operatie noemt men Enduring Freedom
als je daar aan denkt lach je je krom
maar het lachen is ons hier vergaan
door iedere dag naast de dood te staan.
 
Gisteren nog waren wij
met onze compagnie in Panjawayi-vallei
in gevecht met de Taliban
en dank onze lieve Heer dat ik `t nog navertellen kan.
 
 Bennie Jolink komt morgen
in het kamp voor wat vertier te zorgen
gisteren is hij in Tarin Kowt geweest
zijn optreden daar was één groot feest.
 
 Per helikopter vloog Jolink tot in de verste achterhoeken
en morgen komt hij als laatste ons bezoeken.
Dan vliegt hij weer terug naar Nederland
en zorgt dat deze brief bij jou beland.
 
Nu mijn lieve Marian het ga je goed
en houd nog even moed
die zes maanden zijn zo om
of... misschien dat ik wel eerder kom.
 
Mijn slapie mag ook eerder gaan
alleen kan hij niet meer op zijn benen staan.
Nu Marian dit was het dan
en kusjes van Jan vanuit Uruzgan

DdJ.

 

 

tussenvoegsel

 

 

 

 

 

Het slagveld
                                                                                                               
Hier zittend in een loopgraaf,
aan het golffront.
Voel ik mij de slaaf
van een internationaal verbond.
 
Als de avond is gevallen
begint het weer te knallen.
`t Zijn de inslagen van granaten;
waardoor veel soldaten het leven moeten laten.
 
Rond mij is gejammer en gekerm,
m`n slapie was heel ferm
en zat diep weggedoken
een sigaret te roken.
 
Hij is nu niet meer hier;
hij werd getroffen door een mortier.
Het was zijn laatste sigaret,
voor hij werd beschoten door een jet.
 
Hoelang moet dit nog duren,
minuten duren uren
en al duurt de oorlog nog zo lang;
in een loopgraaf zijn vriend en vijand even bang.
 
Terwijl de kogels worden gemeden,
wordt in een loopgraaf veel gebeden.
Maar een ieder treft het zelfde lot;
al bid men voor het eerst tot God.
DdJ.

 


tussenvoegsel


terug naar boven

Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt
zaterdag 26 maart 2016